« ایرانسرای فردوسی »

حسین مسرّت

چو ایران نباشد ، تن من مباد

اندیشۀ نیکوی راه اندازی و بنیاد « ایرانسرای فردوسی » پاسداشت مقام و ارزش شاهنامه و سرایندۀ نامور آن فردوسی بی گمان برخاسته از اذهان سیّالی است که چون فردوسی ، سربلندی ایران ، این سرزمین ایزدی را آرزوست .

در دومین هزارۀ سرودن شاهکار سترگ ادبیّات فارسی به سر می بریم . اثر گرانسنگی که نقش مهم و کارآمدی در نگهداری و پالایش زبان فارسی در طول هزارۀ گذشته داشته است ؛ و اگر نبود این نامورنامه ، چه بسا قرن ها پیش ، از گذشتۀ تاریخی خود بریده بودیم و به ملّتی بی هویّت مانند شده . که ناچار بودیم در دل خاک به دنبال گذشتۀ از دست دادۀ خود بگردیم .

ارج باید گزارد کوشش هایی را که در راه حفظ و گسترش بان و فرهنگ ایرانی و پارسی می شود . زیرا اگر ما در برابر دیدگان جهان سری افراشته داریم . به دلیل همین پیشینۀ غنی و ارزشمند تاریخی است ، به دلیل کوشش ها و جانفشانی های سرداران قلم و اندیشه و حتّی رزم در طول تاریخ است . که نگذاشتند ایران ، ویران و کنام پلنگان و شیران شود.